Ο κόκκυγας αποτελεί το τελευταίο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Η παρουσία του στην συγκεκριμένη θέση, συμβάλει σε σημαντικές βιομηχανικές λειτουργίες και αποτελεί σημείο πρόσφυσης μυών, τενόντων και συνδέσμων. Οι μύες που προσφύονται στο πρόσθιο τμήμα του κόκκυγα περιλαμβάνουν τον Ανελκτήρα του Πρωκτού (levator ani) που θεωρείται ότι απαρτίζεται από τρείς διαφορετικούς μύες, τον Κοκκυγικό, τον Λαγονοκοκκυγικό και τον Ηβοκοκκυγικό (coccygeus, iliococygeus και pubococcygeus). Αυτοί οι μύες υποστηρίζουν την συνοχή της λεκάνης και συγκρατούν το περιεχόμενό της. Επίσης, ρυθμίζουν τη λειτουργία της εγκράτειας των κοπράνων, των εντερικών κενώσεων και συμβάλλουν επίσης στη σωστή διαφραγματική αναπνοή.  Oι μύες που εκφύονται από το οπίσθιο τμήμα του κόκκυγα περιλαμβάνουν τον Μεγάλο Γλουτιαίο (gluteus maximus) και μερικές μυϊκές ίνες του Δικέφαλου Μηριαίου (bicep femoris) που συχνά είναι συνεχόμενες με το Μείζονα Ισχιοϊερό σύνδεσμο (sacrotuberous). Από όλους τους συνδέσμους που απαρτίζεται ο κόκκυγας οι πιο σημαντικοί για τη θεραπεία του “κυρτού' κόκκυγα είναι ο Μείζων Ισχιοϊερός (sucrotuberous), ο Ελάσσων Ισχιοϊερός και οι προσθιο-πλάγιοι Ιερολαγόνιοι (sacrococcygeal) σύνδεσμοι.

Οι παθήσεις του κόκκυγα παρα το γεγονός οτι θεωρούνται μικρής βαρύτητας, επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινότητα των ασθενών. Απο την κοκκυγοδυνία μέχρι και την κύστη του κόκκυγα, υπάρχει ένας συνεχής περιορισμός των δραστηριοτήτων, κοινωνικών και αθλητικών, και μέχρι την εφαρμογή των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών, η αντιμετώπιση τους θεωρείτο μαρτυρική για τον ασθενή.

Όλα αυτα πλέον ανήκουν στο παρελθόν με την εισαγωγή νέων τεχνικών, ελάχιστα επεμβατικών μεθόδων και σύγχρονης τεχνολογίας.

Ελάτε να δούμε μαζί τους τρόπους αντιμετώπισης των παθήσεων του κόκκυγα με αναίμακτο, ανώδυνο και σύντομο τρόπο.